در اینجا به راهنمایی های کلی که می تواند به کاراترین طرح بخصوص در زمینه لوله های پلی اتیلن بانجامد و همچنین ایمنی که یکی از ملاحظات اصلی در همه پروژه‌های حفاری جهت‌دار است و بررم پرداختسی‌های ژئوتکنیکی خواهی
راهنمایی‌های کلی
طراح با استفاده از مشاوره با یک پیمانکار مجرب و یک مهندس تأیید شده، می‌تواند به کاراترین طرح برای یک کاربرد خاص، دست یابد. در اینجا تعدادی از ملاحظات کلی که می‌توانند بخصوص در زمینه لوله‌های پلی‌اتیلن، کمک کننده باشند را ارائه می‌کنیم:
1. مسیر گذر را بنحوی انتخاب کنید که کمترین فاصله منطقی را حفظ نماید.
2. مسیرها و محل‌هایی را بیابید که در آن‌ها بتوان خط لوله را در طولی پیوسته یا حداقل بخش‌های طولانی که در طی عملیات درج به هم جوش داده شده‌اند، ساخت.
3. اگرچه حفاری‌هایی با انحناهای ترکیبی، پیش از این به انجام رسیده‌اند، اما تلاش کنید مستقیم‌ترین مسیر ممکن را برای حفاری در نظر بگیرید.
4. از اختلاف ارتفاع بیش از 50 فوت در نقاط ورودی و خروجی بپرهیزید؛ هر دو نقطه باید دارای بلندی تا حد ممکن یکسان باشند.
5. موقعیت همه سازه‌ها و تجهیزات مدفون را برای mini-HDD تا 10 فوت و برای maxi-HDD تا 25 فوت از مسیر حفاری، شناسایی کنید. معمولاً باید مسیر عبور لوله به طور کامل مورد شناسایی قرار گیرد.
6. سازه‌های روی سطح زمین مانند خطوط انتقال نیرو را که ممکن است ارتفاع تجهیزات ساخت و ساز را محدود نمایند، در نظر گرفته و از برخورد با آن‌ها اجتناب کنید.
7. فرآیند حفاری جهت‌دار افقی در قیاس با سایر روش‌ها، فضای کاری بسیار کمی را می‌طلبد. با این حال، فضای کاری مورد نیاز بسته به طول مسیر لوله، قطر لوله و نوع خاک، متفاوت است.
8. گذرهای طولانی تر با لوله‌های قطور تر، نیازمند بهره گیری از تجهیزات و دکل حفاری قوی تری است.
9. با افزایش قطر لوله، حجم زیادی از سیال حفاری می‌بایست پمپ شود، که این مسئله باعث نیاز به پمپ‌های بیشتر یا قوی تر و تجهیزات تصفیه و نگهداری گل می‌شود.
10. فضای لازم برای دکل‌های maxi-HDD می‌تواند از محیطی 100 فوت در 50 فوتی برای یک گذر 1000 فوتی تا محیطی 200 فوت در 300 فوتی برای یک گذر 3000 فوتی یا بیشتر باشد.
11. در انتهای لوله عبور کرده، باید فضای موقتی کافی به طول حداقل 75 فوت و عرض 35 تا 50 فوت (بسته به قطر لوله) بعد از نقطه خروجی برای جوشکاری و اتصال لوله‌های پلی‌اتیلن حامل جریان، اجاره شود. فضای لازم برای لوله‌های کلافی به طور قابل ملاحظه‌ای کمتر است. لوله‌هایی با اندازه بزرگ‌تر، نیازمند تجهیزات ساخت و ساز بزرگ‌تر و سنگین تری هستند که فضای مانور بیشتری هم می‌طلبند (بنابراین، استفاده از لوله‌های پلی‌اتیلنی، این فضای مورد نیاز را به کمترین حد ممکن می‌رساند). ابعاد محل «خروج» اولیه لوله باید در حدود 50 در 100 فوت برای بیشتر گذرها، و تا 100 در 150 فوت برای تجهیزات مورد نیاز در گذرهای قطور باشد.
12. نقشه را «طبق ساخت» و بر اساس مرحله نهایی، بعد از تراش و نصب خط لوله، تهیه کنید. نیروهای گرانشی ممکن است باعث شوند که تراشنده اندکی پایین تر از حفره پایلوت برود و ممکن است نیروهای شناوری سبب شوند لوله شناور روی تاج حفره تراش خورده قرار بگیرد. داشتن نقشه طبق ساخت برای شناخت محل دقیق خط لوله و اجتناب از ورود آسیب به لوله نصب شده، توسط عوامل ثالث در آینده، ضرورت دارد.
ایمنی
ایمنی یکی از ملاحظات اصلی در همه پروژه‌های حفاری جهت‌دار است. و از آن جمله عبارت‌اند از: راهنمای کارخانه سازنده برای اپراتور دکل حفاری و راهنمای ایمنی مؤسسه تولید کنندگان تجهیزات (EMI): تجهیزات رهگیری حفاری جهت‌دار.
بررسی‌های ژئوتکنیکی
طراح معمولاً پیش از تفکر جدی درباره طراحی و نصب لوله، مطالعات ژئوتکنیکی جامعی را به منظور شناسایی ترکیبات خاک در محل‌های احتمالی چاه، به انجام می‌رساند. هدف از این تحقیقات، نه فقط بررسی عملی بودن حفاری جهت دار، بلکه دستیابی به کاراترین روش برای انجام آن است. با استفاده از این اتصالات می‌توان بهترین مسیر گذر را شناسایی نمود، مناسب‌ترین ابزارها و دستورالعمل‌ها را انتخاب کرد و بهترین خط لوله را طراحی نمود. وسعت بررسی‌های ژئوتکنیکی معمولاً وابسته به قطر لوله، طول حفره چاه و نوع گذر است.
در هنگام بررسی، مشاور ژئوتکنیکی نسبت به شناسایی برخی از موارد مرتبط از جمله موارد زیر اقدام می‌کند:
الف. شناسایی خاک برای یافتن محل صخره‌ها، تداخل‌های صخره ای، خاک‌های سنگریزه ای، رسوبات سست، ناپیوستگی‌ها و سخت لایه.
ب. استحکام خاک و خواص پایداری.
ج. آب زیرزمینی
(داده‌های تکمیلی ژئوتکنیکی را می‌توان از اطلاعات موجود مثل ساخت پل‌هایی در نزدیکی محل مورد نظر و یا گذر لوله یا کابل‌های دیگری از محل مورد نظر، کسب نمود.)
در مورد گذرهای طولانی، گمانه‌ها در بازه‌هایی 700 فوتی حفر می‌شوند. در گذرهای کوتاه (100 فوت و کمتر) ممکن است حفر فقط 3 گمانه کافی باشد. گمانه‌ها باید در نزدیکی مسیر حفاری باشند تا اطلاعات خاک را بصورت دقیق ارائه دهند و البته باید به میزان کافی از حفره چاه فاصله داشته باشند تا از سرازیر شدن گل حفاری تحت فشار از درون شکاف‌های طبیعی موجود در زمین به درون گمانه‌ها و تخریب سطح زمین در محل گمانه‌های آزمون خاک، ممانعت شود. یک قانون سرانگشتی بیان می‌کند که گمانه‌ها باید حداقل 30 فوت از هر طرف مسیر حفره چاه فاصله داشته باشند. اگرچه این‌ها قوانین کلی خوبی هستند، اما این مهندس ژئوتکنیک است که بهترین تعداد، عمق، و محل را برای حفر گمانه‌ها، تعیین می‌نماید.
داده‌های زمین شناسی برای گذر از رودخانه
اجرای عملیات گذرهای رودخانه‌ای نیازمند اطلاعاتی اضافی مانند مطالعه‌ای برای شناسایی عمق، پایداری (پایداری جانبی و فرسایشی) بستر رودخانه و همچنین عرض رودخانه میباشد. لوله‌ها معمولاً در عمق حداقل 20 فوتی زیر کف مورد انتظار رودخانه در آینده (با در نظر گرفتن فرسایش)، نصب می‌شوند. حفر گمانه برای بررسی‌های زمین شناسی معمولاً تا 40 فوت زیر کف رودخانه انجام می‌شود.
خلاصه
بهترین روش اجرای پروژه، رهیافتی گروهی با مشارکت مهندس طراح، پیمانکار پروژه و مهندس زمین شناس، پیش از آماده سازی اسناد قرارداد است. معمولاً اولین مرحله از اجرای پروژه حفاری، بررسی‌های زمین شناسی است. بعد از تکمیل بررسی‌های زمین شناسی می‌توان در مورد امکان استفاده از HDD تصمیم گیری نمود. بعد از این زمان، می‌توان طراحی لوله پلی‌اتیلن و نحوه نصب آن را آغاز نمود. پارگرافهایی که در ادامه می‌آیند، ارائه دهنده راهنمایی‌ها و ملاحظات کلی در زمینه برنامه ریزی و طراحی یک پروژه خط لوله پلی‌اتیلن با استفاده از HDD می‌باشند. این موضوعات کلی در عمل، جزئیات زیادی دارند. در مرحله طراحی باید با پیمانکاران و مهندسین مشاور متعددی تماس حاصل نموده و از نظرات فنی آن‌ها بهره برد. باید درک مشترک در کنار آنالیزهای عمیق و منطقی همه ملاحظات مرتبط با پروژه بر مدیریت پروژه حاکم باشند. در ارزیابی و انتخاب پیمانکار HDD باید با دقت کافی و بر طبق پروژه‌های موفق، تأییدیه‌ها، تجربه و پشت کار پیمانکاران شرکت کننده در مناقصه، گزینش شود. از شاخص‌هایی مثل کار تیمی، مشارکت استراتژیک و ریسک پذیری هم می‌توان استفاده نمود.
برای مشاهده مقاله قبلی در زمینه حفاری جهت دار افقی اینجا کلیک کنید
برای مشاهده قیمت روز لوله اینجا کلیک کنید
